Από ψηλά η πόλη ένα ατελείωτο μωσαϊκό. Στέγες στιβαγμένες, μπαλκόνια με γλάστρες, παράθυρα που ανοίγουν σε εκατοντάδες ιστορίες.
Από τα ραδιόφωνα μελωδίες. Από τα παράθυρα μυρωδιές.
Τα φώτα μικροί φάροι στην τσιμεντένια θάλασσα. Οι κουρτίνες ανεμίζουν σαν φτερά Αγγέλων.
Ένα παιδί γελά , ένας γέροντας μιλά με τις αναμνήσεις του. Μια γυναίκα κοίτα τον ουρανό ψάχνοντας απαντήσεις. Δεν υπάρχει μοναξιά.
Όλη η πόλη από ψηλά φαντάζει μια ζωντανή καρδιά που μπορεί να χωρά αγάπη και όνειρα!
Φωτογραφίζει η Ύρια Χωριανοπούλου
Γράφει η Κική Τσίχλα